"Złe rzeczy, których nikomu nie mówisz, zmieniają się we wściekłe psy, które gryzą cię w głowę, kiedy śpisz." Elena Ferrante
KOGO ZAPRASZAM
Psychoterapia obejmuje działania bardzo szerokie, dotyczące różnych dysfunkcji związanych z wieloma obszarami życia i funkcjonowania człowieka. Nie ogranicza się tylko do jednej grupy czy jednego zaburzenia, dlatego możliwe są różne formy pomocy.
Mogę zaoferować pomoc, jeśli przyjdziesz do mnie z własnej inicjatywy lub ze skierowaniem od specjalisty, gdy:
- doświadczasz problemów w związku, w rodzinie, z dziećmi (także dorosłymi)
- masz trudności w nawiązaniu i utrzymaniu relacji z innymi (np. Twój kolejny związek rozpada się)
- mimo znacznego upływu czasu po utracie lub rozstaniu z bliską osobą nadal cierpisz
- czujesz się przygnębiona, bezwartościowa, wyczerpana, wypalona/y
- odczuwasz pustkę i bezsens życia
- masz kłopoty związane z jedzeniem (za dużo, za mało, obsesyjne myśli na ten temat, nieskuteczne stosowanie diet)
- nie radzisz sobie ze złością , gniewem , żalem, zazdrością, poczuciem winy lub innymi emocjami
- potrzebujesz wsparcia w związku z poważną chorobą somatyczną
- odczuwasz niepokój i lęk, napady paniki
- masz kłopoty ze snem (za mało, za dużo, bezsenność, koszmary)
- odczuwasz różne dolegliwości (bóle głowy , serca , brzucha , duszności i inne) bez wyraźnej przyczyny medycznej
- nie radzisz sobie ze stresem, napięciem i wyzwaniami życia
- zauważasz u siebie przymus robienia pewnych czynności, natrętne myśli
- masz już zdiagnozowaną nerwicę lub depresję, przyjmujesz leki (lub nie)
- obawiasz się, że pijesz za dużo alkoholu i grozi Ci uzależnienie
- nie zgadzasz się na to, że się starzejesz
- chcesz się rozwijać i lepiej poznać siebie
FORMY POMOCY:
Konsultacja – spotkania mające na celu rozpoznanie problemu i najlepszej formy pomocy. Konsultacje poprzedzają właściwą psychoterapię i są konieczne do zebrania przez terapeutę wywiadu na temat dolegliwości pacjenta i jego obecnej sytuacji.
W przypadku planowanej psychoterapii nastolatków, którą prowadzę, pierwsze spotkanie odbywa się z 1 lub z 2 rodzicami, bez obecności dziecka.
Psychoterapia indywidualna – po odbyciu konsultacji oraz określeniu problemu i celu terapii, spotkania zazwyczaj odbywają się raz w tygodniu przez okres wskazany przez terapeutę. Jest możliwe, że w czasie psychoterapii początkowo określony jej czas i cel ulegnie zmianie oraz zmieni się częstość sesji w tygodniu/miesiącu.
Pomoc psychologiczna w kryzysie, interwencja kryzysowa – około 12 spotkań w częstotliwości ustalonej z terapeutą. Kryzys to zdarzenie losowe lub nowa, trudna sytuacja życiowa, w której zawodzą dotychczasowe sposoby radzenia sobie. Może to być np. zdrada, rozwód, śmierć bliskiej osoby, gwałt, utrata pracy, zmiana miejsca zamieszkania, urodzenie dziecka. Celem pomocy psychologicznej w kryzysie jest powrót do formy psychicznej sprzed kryzysu. Może być tak, że taka pomoc (za zgodą i dla dobra pacjenta) rozwinie się w długoterminową psychoterpię.
Psychoterapia par – po odbyciu konsultacji terapeuta określa przybliżony czas trwania terapii. Terapia par wskazana jest wtedy, kiedy partnerzy mają znaczące problemy z wzajemną komunikacją: nie potrafią dojść do porozumienia, kłócą się, nie są w stanie z sobą współpracować; są rozczarowani związkiem, czują, że ich oczekiwania nie zostały zaspokojone; kiedy partnerzy doświadczają wobec siebie urazy z powodu jakiegoś ważnego wydarzenia w historii związku; kiedy związek przeżywa kryzys zdrady/niewierności. Psychoterapia par daje rezultaty tylko wtedy, jeśli to oboje partnerzy chcą uczestniczyć w terapii, czyli oboje mają pozytywną motywację, pomimo problemów, których doświadczają. Żaden, nawet najlepszy, terapeuta nie będzie w stanie pomóc, jeśli choć jedna z osób w związku czuje do partnera/partnerki przede wszystkim obojętność oraz wtedy, kiedy jedna z osób jest w jakiś sposób zmuszana do wspólnej terapii.